Mooi Marokko

woensdag 28 mei, Laayoune-El Ouatia (TanTan plage)

Vandaag verlaten we de Westelijke Sahara, gedaan dus met de goedkope benzine.
Koekjes gegeten aan Cap Juby, Tarfaya, met uitzicht op de ruine van een winkel van een Schot uit de 19e eeuw in de oceaan. Bij het wegrijden uit Tarfaya liep er nog bijna een ventje onder de wielen van Irene omdat ie te druk was met ruzie maken met een ander ventje.
(Bijna) alle vrachtwagens zijn ineens van Mitsubishi. In ieder geval de 2 assige dan.
Picknick gelunched onder de doek gespannen tussen de motoren om niet teveel in de zon te zitten, want die brandt toch lekker fel, ook al is het best fris als we rijden. We zaten mooi aan de kliffen bij de zee (niet te dicht bij de rand natuurlijk). Daarna nog even gekeken bij le trou du diablo. Een groot gat met een ondergrondse tunnel naar zee. Er stonden hekken omheen dus de zee kon je helaas niet in het gat zien klotsen.
Vandaag niet zo ver dus vroeg genoeg aangekomen om de banden te wisselen. Maar gelijk bij allebei gedaan. De handpomp wil niet dus Erwin rijdt met de andere motor een stukje heen en weer naar de brommerboer om em op te laten pompen. Hij kijkt ook nog even in de carburateur en naar de klepspeling maar vindg niks waardoor het verbruik van de zijne ineens hoger kan zijn.
We vinden nog 2 scheuren tegenover elkaar in Irene d'r velg. Best eng, we hopen er maar het beste van, veel meer kunnen we toch niet.
De ene band gaat gelijk bij het afval, de andere nemen we nog eventjes mee. (Jullie mogen raden welke band nog bruikbaar is)

TanTan plage, 2949 km van huis, 11516 km gereden op dezelfde MT21s


donderdag 29 mei, El Ouatia (TanTan beach)-Tiznit

De batterijensituatie begint zorgelijk te worden. Ook de piles van 5 dirham per pakje die we gisteravond kochten lijken het niet te doen in de steripen en da's natuurlijk wel echt vervelend. Erwin wordt er een beetje sip van. Ja zeg dat wel ! Het voelt alsof alles stuk gaat. Bah!
Vanochtend hebben we aan eigenaar Norbert van de Villa Ocean gevraagd hoe we konden rijden en die had een mooie route aangewezen. Ja we leren het wel, we gaan niet meer lukraak op de kaart langs de kust rijden !
Op pad met de verse oude Deserts erop. Maar eerst nog een stukje asfalt. 10km voor TanTan zie ligt afval gestort langs de weg maar geen markering erbij. Dat hoort natuurlijk niet, bij elk iets in de woestijn hoort een markering, of met steenmannetjes maar bij voorkeur met een half ingegraven band. DE plek dus om een band achter te laten. We zetten de MT21 rechtop met wat stenen. Hartstikke mooi, zo hoort dat. En we rijden weer verder. Na de Draa (da's een rivier) slaan we af de kleine paadjes weer in. Ohhh, dat is lang geleden.
Wat een mooi stuk. Eerst langs de Draa, er liggen steeds stukken zand op het pad. Soms verse duintjes, soms gewoon vlak zand met sporen. Ik (Erwin) ben in m'n nopjes met de nieuwe nopjes. Die doen het goed hier in het zand. Voor mij (Irene) is het wel weer effe goed wennen. Vooral in het zand, dat bljft moeilijk. Op enig moment knalt de derde versnelling naar z'n vrij en hop daar ligt ik weer. Al snel komt mij redder in nood, prins op de blauwwitte 42 paarden er weer aan en de motor staat al weer overeind. Dat kost energie dus al snel doen we de eerste lunch van vandaag, broodje tonijn-mayo.
Het uitzicht waar de Draa de zee in stroomt is ongelofelijk, wat moooooooooi. Natuurlijk zijn er daar wat mannen, waarvan er eentje met z'n arm in de lucht staat om bereik te vinden met z'n mobiel.
Dan langs de kust tot de volgende oued (da's Marokkaans voor rivier). We rijden bovenaan de kliffen op een rotspad, rammel de rammel. Kennelijk is het viswater hier goed want er staan allerlei krottige huisjes van de vissers. We vragen ons af hoe de gevangen vis hier weer weg komt. Af en toe is er weer een zandduin over het pad gewaaid. Soms kunnen we er omheen, dan weer er overheen. Eentje is echt te hoog Erwin gebaart nog dat ik moet afbuigen maar dat lukt niet meer. Hartstikke vast ! Stuifstuif, Erwin krijgt em er weer uit.
Bij die oued rijden we via een prachtige maar steile afdaling met vooral zand naar beneden (da's voor mij Irene weer spannend en voor Erwin ook want die stopt voor een foto en ik kom maar net op tijd tot stilstand. Erwins versie: Ja zeg, ik stond allang stil voordat Irene begon te rijden !) bij een oud fort Plage Blanche op om 25 km verderop pas het strand weer af te gaan. Maar niet na eerst de 2e lunch van vandaag "broodje tonijn-tomatensaus" te eten op een mooi plekje onderin de oued. In de verte staan dromedarisen te grazen, naast ons een veld vol zeekraal, in de verte de zee met daarvoor nog een rijtje duintjes, rechts de afdaling die we net genomen hebben, links de andere helling van de oued, die ingenomen is door het zand en een gigaduin lijkt. Waanzinnig mooi !

Op het strand was het gelukkig was net eb en konden we lekker doorscheuren over het harde stuk zand. Ik (3x raden wie) probeer nog even hoe het met vloed zou rijden maar dat gaat een stuk zwaarder en ik moet gelijk terugschakelen naar z'n 3. Snel maar weer naar het harde stuk waar we ruim 80 in 4/5 rijden. Onderweg zien we 2 brommers staan met manden eraan, dat zijn vast ook vissers.
Bij de "strand af" oued zien we flamingos en bij de Draa stonden iets van lepelaars of zo, met zo'n snavel die breder wordt aan het eind.

Op zoek naar een restaurant voor avondeten kopen we in Tiznit eerst nog koekjes van 55 Dh/kg. Die gaan er wel in want het is al best laat en we hebben nog steeds geen eten. Later bij het eten zoeken we de verschillen tussen de salade nicoise van Irene en de salde mixte van mij: geen dus! Maar wel allebei even lekker.

Wat een geweldige dag ! Gelukkig hebben we een ligbad in de kamer om de vermoeide spiertjes even te verwennen.

Tiznit, 2769 km van huis 11833 km gereden


Vrijdag 30 mei, Tiznit-Tafraoute

De steripen doet ook moeilijk met gloedjenieuwe duracel batterijen. Zijn de accu's misschien wel goed maar alle apparaten niet meer....?
Vandaag een bescheiden stukje over een mooie asfaltbergroute. Dat hebben we wel verdiend na de afgelopen lange dagen. We rijden uiteindelijk om half 12 pas weg en zijn om een uur of 2 in Tafraoute.
Onderweg nog tompouce gegeten, ze waren zelfs nog netjes heel gebleven in de tanktas van Irene.
Uitgebreid en lekkere tajine gelunched op een terras waar we door de ober stelselmatig in het duits worden aangesproken, want we komen immers uit Nederland. Wij antwoorden natuurlijk in ons beste frans ! Daarna een beetje rondgelopen in het plaatsje, fotootjes gemaakt, een kaartje voor opa gekocht en naar de kapper geweest. Die man neemt de tijd voor je hoor. Eerst standje 3, dan 2 dan 1 en vervolgens nog met het mes en de schaar. En, niet te vergeten, de haardroger. Dat is lang geleden dat er een haardroger op mijn hoofd is gemikt. De prijs, "comme vouz voulez" .... tsja, dat is moeilijk, wat is normaal? 30 Dh zegtie.
Primaire naald maar weer eentje laten zakken bij mij, ik blijk alleen onzuiniger te rijden op langdurig "snelle" etappes. Te heet wordt ie zeker niet meer dus dit moet weer beter zijn.

Tafraoute, 2740 km van huis, 11941 km gereden


Zaterdag 31 mei, Tafraoute

We waren van plan om vanochtend een mooie bergetappe richting Taroudannt aan te vangen, maar, zoals een Fransoos het vanochtend in het Engels al zei: "Tafraoute, it's a trap". We hebben besloten een dagje te luieren en daar is dit plaatsje uitermate geschikt voor. Overal roze huisje met daarachter bergen en daarachter nog hogere bergen. In het zonnetje is het heerlijk, in de schaduw is het 's morgens zelfs nog koud, we hebben een nieuw minimumrecord: 18.1 graden. Verder zijn er een paar aardige restaurantjes en natuurlijk veel snuisterijenwinkeltjes, maar echt lastig gevallen door verkopers worden we niet. We horen wel regelmatig "kijke kijke niet kope". Heerlijk rondgehangen en geluierd. Vanmiddag zijn we even op de motor gestapt om de nabij gelegen Rochers Peintes te bekijken. Een of andere artisitieke Belg heeft de gigantische keien van diverse kleurtjes voorzien. Beetje vreemd, wel grappig, maar zonder kleurtjes zijn ze eigenlijk mooier.

Eerder vanmiddag hadden we al even geinternet, maar nadat we ons verhaal over Mauretanie hadden gepost viel de stroom uit. Nu zijn julie weer helemaal bij !

Tafraout, 2740 km van huis, 11941km en een beetje gereden