van B naar B
Door: We
Blijf op de hoogte en volg Erwin & Irene
18 April 2008 | Burkina Faso, Banfora
Na ons ontbijt bij de patisserie zagen we opeens een bekend gezicht op het terras bij het hotel. Paul de Canadees uit Accra Crystal Hostel zat ook in ons hotel met zus Jill en een vriendin van zus, de engelse Aly. Ze zijn op de terugweg vanuit Mali en hadden wel zin om mee te gaan met ons en de gids, die we eerder die ochtend gechartered hadden voor een bezoek aan de zogenaamde oude stad.
Eerst naar de moskee gegaan, waar we ook in mochten. De anderen hadden daar geen behoefte aan. Raar hoor want wij vonden het erg bijzonder. Gids legde alles duidelijk uit. Moskee is in 1890 gebouwd door alle geloven samen. Gezien waar de imam zit, dat er vroeger petroleumlampen in z'n nisje stonden, waar de 4 ouderen staan die de imam kunnen corrigeren of vervangen. Dat er vroeger, voor de geluidsinstallatie 2 muezzins waren, 1 boven en 1 beneden om de gelovigen tot gebed te roepen. Er moest dan wel tegelijkertijd ge'allahd worden natuurlijk.
Daarna door de oude stad geslenterd, natuurlijk bij veel winkeltjes langs, en waar we van de broertjes nog een djembe en ballafon concert voorgeschoteld kregen. Daarna naar de markt gegaan waar we achtervolgd werden door verkopers. Paul had een trommeltje gekocht dus dat bood mogelijkheden voor nog meer verkoop. Eenmaal terug bij het hotel was er natuurlijk het gebruikelijke misverstand over de gidsprijs. Hij wilde opeens het dubbele hebben voor 2 groepen. Nou die heeftie niet gekregen en hij heeft daarna meermalen zijn excuses aangeboden.
Back at the hotel de storing in de Etrexkabel (da's een van de gps'en) gezocht. Daar zullen we toch een soldeerbout voor nodig hebben. (niet meegenomen op "jullie" advies, schande)
Bobo, 4626 km naar huis
Maandag 14 april Bobo-Banfora
Paul, Jill en Aly hebben we die ochtend niet meer gezien maar die komen we vast in Banfora weer tegen.
In het eerste plaatsje na de grote weg de weg moeten vragen en daar wees een meneer op z'n yamahaatje ons naar het goeie pad. In een mangoboomgaard bij een riviertje op een echt prachtig plekkie geluncht. Bij vertrek kwam er net iemand z'n koeien daar uitlaten en die beesten liepen zo het water in.
Laatste stukkie weer asfalt naar Banfora. Het is aan deze kant opvallend groen en als we de berg overrijden zien we in het dal opeens een grote groene vlakte, de suikerrietplantages in cirkelvorm met zo'n ronddraaiend bewateringsding.
Al snel zien we drie bekende gezichten. Gezellig hoor. We gaan het dorp verkennen en kopen 2 ananassen en 2 avocados (totaal 1000 CFA, oftewel 1,5 euro) voor de volgende dag en bij het eerste gereedschap hokje waar we kijken vinden we een soldeerbout en na even zoeken ook tin om de gpsvoeding van Irene te fixen.
's Avonds zijn we met z'n vijven uit eten geweest bij MacDonald waar het terras gaaf beschilderd is en het eten erg lekker is.
Banfora, 4693 km naar huis
Dinsdag 15 april Banfora
We beginnen de ochtend met het verwijderen van de vleermuispoep van onze motoren. Die beestjes zitten allemaal in die ene boom waar we onder stonden. 1 kleintje lag nog zielig te piepen op de grond.
Rond Banfora zijn een paar dingen te zien dus we stappen op de motor. Paul, Jill en Aly zijn eerder die ochtend op hun gehuurde 125cc Yamahaatjes gestapt. Voor hun allemaal de eerste keer op een brommer dus hopelijk gaat dat goed.
Eerst rijden we naar Lac Tengrela, een grootmeer waar hippos te zien zouden moeten zijn. Het waait flink en we hebben geen zin in een bootje dus geen hippo gezien maar wel heerlijk een colaaatje gedronken onder een van de vele mangobomen hier. O, wat gaaf, die meneer heeft op z'n mobiel een Allah Akhbar ringtone, die willen we ook ! En dan sturen we 'm door naar Wilders !
Na Tengrela een waanzinnig mooie route uit de DurchAfrikagids gevolgd naar de Karfiguela watervallen. Het begin vinden was even moeilijk en we hadden bijna opgegeven maar gelukkig wees iemand de weg en lag het goede paadje ietsie verderop.
Erwin was mij nog kwijt want ik zat opeens op een verkeerd paadje. Tsja, dat krijg als je probeert de grote zandbak te vermijden..... Maar hij zag mij niet en reed een heel end terug. Wel gaaf om te zien hoe hard hij door zie zandbak ragt. Hij was al uit het zicht verdwenen maar gelukkig kwam hij terug. Gevonden ! Tenminste zo zag de een het. De ander had de volgende herinnering: Hee, m'n stofwolkje is weg. D'r was wat zand, zou ze omgevallen zijn? Ik heb er toch niet zo lang geleden nog gezien, dat stukje zou ik haast terug moeten kunnen zien van hier. Effe keren en en weer terug. Niet te snel want ik rij ook maar in m'n dunne broekie en gympies en ik moet er niet over het hoofd zien natuurlijk. Waar is ze nou? Hier heb ik er zeker nog gezien. Maar weer keren en ja hoor daar komt ze al weer tegemoet. Gevonden !
Bij de waterval even gezocht naar een mooi plekkie waar we he water voor over moesten steken, omgekleed en het water ingaan. Tering wat was dat lekker. Erwin was bij een natuurlijke douche gaan zitten en ik schuifelde daar met m'n slippers heen want die derrie tussen m'n tenen vinnik veels te vies. Echt heerlijk.
Op de terugweg begint het ineens te regenen. We pakken nog net het staartje van de bui mee want in Banfora zijn de straten nat. Lekker klef.
In het hotel begint Erwin aan de klus van de dag. Met het gisteren gekochte soldeerboutje het draadje van de gps repareren. Verlengsnoer gekregen... en wachten tot het puntje warm wordt,wachten, wachten, wachten. Ding wordt wel heet, maar het puntje niet. C'est pas un bon truc zegt de meneer van het hotel terwijl hij gewoon met z'n vingers an het toch wel warme puntje zit. Uiteindelijk is het toch nog gelukt om alles uit elkaar en weer in mekaar te solderen door niet het tipje te gebruiken maar gewoon het dikkere deel.
's Avonds eet ik een heuse hamburger met frietjes bij McDonald. Smaakte die bij de McDonalds thuis maar net zo dan ging ik daar ook is eten.
Voor het eten waren Jill, Aly en Paul al bij wat live muziek geweest en dat zou de hele avond doorgaan. We gaan met ze mee en komen ergens gewoon op de hoek van een straat waar de "band" speelt en wat mensen zitten of staan te dansen. We krijgen een bankje en een milletbier uit een kalebas. De muziek - 2 ballafons,1 jembee, 2 grote trommels en een kalebas met kraaltjes - klinkt supergoed en we blijven daar de rest van de avond hangen.
Banfora, 4693 km naar huis
-
18 April 2008 - 19:22
Astrid Eerland:
Nou het klinkt allemaal heel relaxed en jullie zien er ook al lekker af en doorgeragd uit! Afrikagangers yeah!!!!!
Fijn weer wat te lezen. Dikke kus van Assie -
19 April 2008 - 13:17
Fam De Neve Souburg:
heel intersant je reis te volgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley