Bliksembezoek

Stiekum een stukje teruggedateerd want Mauretanie mag natuurlijk niet ontbreken in het rijtje landen waar we doorheen gereden zijn. We willen wel alle vlaggetjes op ons weblog

zaterdag 24 mei, St Louis-Nouackhott
Op naar de grens bij Diama natuurlijk want bij Rosso zijn het allemaal boeven (schijnt). Broodje en wat lekkers in de tas voor onderweg en de afslag naar Diama was snel gevonden want er stond een groot bord bij.
De grens Senegal uit was ook zo gebeurd en kostte niks, we hebben de carnets nog een 2e keer tevoorschijn gehaald voor de stagair van de douanier. Kon die ook zien hoe dat werkt.
De brug was 2x4000CFA hup Mauretanie in. Daar eerst bij de police 2x 5000CFA betaald voor "registratie v/d motoren" of zo. Niks vragen om een cadeau, gewoon een tarief (dat vermoedelijk na de bureaula gewoon de zak ingaat). Daarna hetzelfde nog een keer bij de douane, Carnets geen probleem, evenzogoed 2x 5000CFA voor "iets". En we hebben nog 20 euro van een vrachtwagenchauffeur omgewisseld voor CFA's, voor ons ook best handig want we zijn nu uit CFA gebied.
De grens was ook gelijk het einde van het asfalt en we rijden nu een piste met wat wasbord en hier en daar een gat. Ernaast is ook een spoor en hier en daar rijdt dat lekkerder. Daar is de afslag richting Rosso, rechtsaf hadden ze bij de douane verteld, rechtdoor zou niet gaan. Dat is over het strand weten ze daar te vertellen en de mooie oude mercedes vrachtwagen omgebouwd tot toeristen bus gaat wel rechtdoor.
Wij moeten nog effe 20 euro aftikken want we rijden door het park. Tsja, er staan inderdaad wel bordjes over vogels langs de weg en we rijden later ook door een slagboom wat de uitgang zou kunnen zijn. Naast een paar vogels zien we vooral koeien maar ook wat wilde zwijnen die het leuk vinden om vlak voor Erwin met het hele gezin over te steken. Twee keer moestie echt wel in de remmen. Ik zie ze daarna achtermekaar in draf met staartjes keurig omhoog door de savanne lopen.
Na de slagboom slaan we linksaf, dat gaat rechtstreeks naar het noorden en dat scheelt een heel stuk met via Rosso rijden. We komen in een dorpje en moeten de weg vragen want die is niet zo duidelijk en we komen bij een nieuwe "in aanleg" zijnde weg die we al zagen als eerdere afslag met bordje "interdit au public".
We vragen de weg nog een keer en er komt een witneus aangelopen die zegt dat motards best wel over de weg mogen. 30km rechtdoor en dan kom je bij de asfaltweg naar Nouakchott. We rijden eerst nog verkeerd omdat ik niet rechtdoor maar het breedste pad volg en als we terugrijden staat er al iemand te wijzen in de juiste richting.
Dat is een mooi pad. Gravel uitgelegd over de zandduinen waar we links en rechts op uit kijken. Dat rijdt best fijn en we stoppen steeds weer om foto's te maken van de mooie omgeving. Ik schat dat we meer dan 50km afgesneden hebben tov via Rosso dus dat is ook nog is de moeite waard.
Het laatste stuk asfalt (150km of zo) is wat minder, veel zij-/tegenwind en het zand stuift over de weg.
Nouakchott is nogal mistroostig dus het is niet zo erg dat we aan de rand van de stad in een auberge zitten. We gaan ook niet meer terug om eea te verkennen, verder dan de supermarkt even verderop om water, blikjes drinken en wat chippies te halen, komen we niet. Daar gaan we lekker van zitten genieten op het dak van de auberge waar ook ons hhutje staat.
's avonds gaan we op zoek naar het Cafe de Bruxelles maar de Belgische eigenaar blijkt met al het verdiende Afrikaanse geld en zijn Mauretaanse vrouw rijk terug naar russel te zijn gegaan, zo zegt de man van onze auberge. Bij een klein restaurantje aan de overkant worden ventilatoren geinstalleerd en na even wachten horen we dat de mevrouw er niet is, ook al geen eten dus. Dan maar naar de pizzeria aan de overkant..
Voor we kunnen slapen moeten we op muggenjacht. Tot twee keer toen komt er een mug mee die verstopperstje wil spelen als ik onder de klamboe het bed in wil kruipen. Rotbeesten. Morgen zijn we gelukkig uit het malariagebeied.

Nouakchott, 4195 km van huis, 9749 km gereden


zondag 25 mei, Nouackhott-Nouadhibou

Jaa, minder dan 4000 van huis vandaag.
De dag begon goed met een ontbijtje in het zonnetje op het dakterras. Daarna gingen we naar het tankstation dat in de verte lag. Geen benzine en bij de buurman ook niet. Oh oh... als dat maar goed komt. Gelukkig had een tankstation even terug wel voorraad. Omdat Erwin nogal onzuinig gereden had, ineens 1:16 ipv 19a20, hebben we 2 liter extra in een oliebidon meegenomen.
Wat een zandstorm, en natuurlijk bijna de hele weg tegen. Af en toe een beetje schuin van links en dan weer wat van rechts. Volgens Erwin 6 a 7 beaufort want je kon er al een beetje in hangen als je stond. Z'n oren suizden er 's nachts nog van. Al diegenen die hier van noord naar zuid rijden zijn maar watjes!
's middags was er gelukkig wel wat meer zicht zodat je leuk zandduintjes en zo kon kijken. 's Morgens leken er wel mooie uitzichten te zijn maar die vielen nogal weg door de zandstormwaas.
Vandaag voor het eerst gedacht dat ik liever in een stille auto zou zitten dan op de motor met 't windgebulder.

De ijzertrein die erts aanvoert vanuit de woestijn hebben we nog gezien, je kon begin en eind ervan niet tegelijk zien, zolang is ie wel. Hij reed richting woestijn en was dus helaas wel leeg.
Het laatste stuk het schiereiland af naar Nouadhibou leek wel een maanlandschap met zand erbij. Waanzinnig mooi. Duidelijk dat de zee ooit een stuk hoger stond. Sommige bergen waren echt weggeerodeerd, of zou het zand dat gedaan hebben ? Waar op de gps het water zou moeten beginnen was het echter nog helemaal droog maar wel een beetje rossig. Lac Rose-effect. Pas 10 kilometer voor Nouadhibou begon de zee, knalblauw, mooi man. Daar was ook de zoveelste politiecontrole van die dag. De man wilde nog iets wat Erwin niet begreep en we mochten toch doorrijden.
Bij de slaapplek van die avond, een camping die ook kamers heeft heeft Erwin de voortandwielen van beide motoren maar eens vervangen. Dop 30 die daarvoor nodig is, hadden we niet bij ons, maar die was via een vriendje van de beheerder snel geregeld, zelfs op zondag. Het vriendje kwam aan met een kruissleutel waar ook doppen op konden plus wat doppen in vage maten. Eentje paste d'r prima en al snel kwam Erwins voortandwiel los. Het leek wel een werpster. Echt wel tijd om die eens te vervangen. De mijne was natuurlijk een stuk minder versleten, maar die heeftie toch ook maar gelijk vervangen.

Het is inderdaad 470km van Nouakchott naar Nouadhibou......

Nouadhibou, 3948 km van huis, 10231 km gereden

Zo, dat was Mauretanie in een sneltreinvaart. Best jammer maar na 2 weekjes ontstoken teen en malaria zit er even niet meer in. We willen wel erg graag Marokko uitgebreid doen.