100km dag

Dachten we gisteren al dat het niet veel zwaarder zou worden en dat we dan vandaag een dag een stukje over alleen asfalt of strakke piste zouden rijden om wat bij te komen, blijk die dikke streep op de kaart en de gps helemaal niet te bestaan.
Kleine paadjes dus weer maar dit keer met dikkere lagen zand. Af en toe is het ook moeilijk te zien waar de weg is of welke de (meest) juiste is. We volgen maar weer grofweg de lijn op de gps van de oude weg.
In het grensdorpje in Burkina zagen we een grote vrachtwagen. Dat moest duiden op een betere weg vanaf hier en dat werd ook bevestigd door de cola- en dieselmotoronderdelen verkoper (1 winkeltje dus).
Nog even bijgekomen op het bankje met de cola en vervolgens nog een tijdje in het schoolbankje bij het politiekantoor voor de "in" stempel in ons paspoort. Uitgebreid met de politieman gekeuveld over Nederland en reizen door Afrika en Patrieck Klueivert.
Ook hij beloofde een betere piste......
Niet dus, in ieder geval niet in het begin. Daarbij hebben we ook steeds het idee misschien wel net een paar 100 meter naast het "juiste" spoor te zitten.
Gisteren was Irene al een keer omgevallen in het zand, vandaag is de score uiteindelijk op 3 gekomen. De vermoeidheid helpt natuurlijk ook niet om je motor rechtop door het zand te sturen. Gelukkig niks pijnlijks of zo maar wel vermoeiend en even schrikken voor mij als ze niet in m'n spiegel te zien is. Overigens is dat soms ook bijna aanleiding om om te vallen, spiegels kijken, gps kijken, makkelijkste pad uitzoeken en vooral ook nog om je heen kijken naar het landschap.
We zijn in ieder geval allebei trots op onszelf en vooral elkaar dat het maar weer gelukt is.
Aangekomen bij het hotel staat de dagteller precies op 100km. We vertrokken om half 10 na de douaneformaliteiten uit Tera en kwamen om half 3 (geholpen door de nieuwe tijdzone) aan in Dori.

Dori, rond de 4300km van huis.