02. Esperando la aduana

Ohhh wat haden wij schandalig veel beenruimte op de vlucht naar Santiago. Beetje jammer dat we er pas halverwege de nacht achterkwamen hoe we de stoelen ook nog in de relaxstand kregen, maar ook dat is gelukt. Terwijl iedereen onder dekentjes lag te blauwbekken haden wij zelfs een soort van vloerverwarming, zo warm dat we de deken juist gebruikten omdat het te heet werd onder onze voetjes.
Tot zover onze vliegbelevenissen, we zijn dus prima de nacht + 4 uur doorgekomen.
De twee bussen tussen het vliegveld en Vina de Mar sloten perfect op elkaarvaan, zo goed dat we geen tijd hadden nog iets te lunchen te kopen. Met knorrende maagjes kwamen we op het busstation aan. Dat ligt midden in de bedrijvige stad en onze dubbeldekker moest flink sturen door de drukke straten.
Naast het busstation zat Panaderia Lucia waar we onze eerste empanada naar binnnen gewerkt hebben. Er gaan er deze reis vast nog meer volgen :-).
Toen was het al weer 1 uur en konden we inchecken in ons hotel. Een oud houten groen huis waar wat gasten in een slaapzaal verblijven, maar wij verblijven in de "nieuwe" vleugel: een vierkant gebouwtje waar twee kamers zijn. Beetje groezelig maar wel mooi onze stek voor de komende dagen.
De rest vd dag het stadje verkend, veel gelopen om het vocht uit onze benen te krijgen. Er zijn hier weer pareltjes van winkelarchitectuur te vinden. Winkelpassages die echt mooi van lelijkheid zijn. We hopen er nog veel te ontdekken. Verder zijn we natuurlijk even onze voetjes in de Pacific wezen dopen. 's avonds onze eerste Chileense biertjes en dag 1 was al weer voorbij.
Gelukkig maar want op dag 2 gaan we onze motoren verlossen uit hun benauwde container. Die hebben we meegestuurd met de motoren van de deelnemers aan de zesdaagse enduro ISDE die dit jaar in Chili is.
Om 11 uur stonden we klaar op het terrein waar alle andere teams van de enduro alles al hadden opgebouwd, waar al druk werd gesleuteld en motoren werden gestart voor testritjes etc. Twee uur later kwam eindelijk de douaneman die de zegels van de container mocht verbreken en die de motoren zou schouwen. Met z'n allen in behoorlijke vaart alles eruit gehaald (oef wat kan er toch een hoop spul in zo'n stuk ijzer).
De temperatuur was inmiddels al opgelopen tot een graadje of dertig, maar gelukkig konden we in de schaduw schuilen van de tent van de buren.
Bij ons en de anderen die hun motor hadden meegestuurd om er een tijdje op rond te rijden in Chili liep de spanning intussen ook op.
Het bleek bij de douane en de organisatie van de ISDE niet goed doorgekomen te zijn dat niet alle motoren over twee weken weer terug zouden gaan in de container en dat moet wel. We hebben onze motoren dus wel, maar het is de vraag voor hoe lang...
Achter de schermen wordt momenteel van alles geregeld om ons toch echte invoerpapieren te geven zodat we niet over een paar dagen onze motoren weer in hoeven te leveren :-/.
DUIM MAAR HARD MET ONS MEE ESVEEPEE, schietgebedjes mogen ook als je denkt dat dat helpt.

Foto's: https://erwindob.smugmug.com/Travel/Zuid-Amerika-2018/02-Esperando-la-aduana