Preparando

Weer eens op reis ? Eigenlijk hadden we zo'n beetje besloten dat dat voorlopig niet zou gebeuren. Het kriebelde gewoon niet zo en we hadden al allerlei leuke kortere vakanties gehad en nog zat ideeën voor mooie fietstrips.
Ergens in mei 2018 zagen we een artikeltje op enduro.nl over de Zesdaagse Enduro van 2018, in Chili dit jaar. Weinig Nederlandse deelnemers dus de container voor de motoren zat nog lang niet vol. Er werden dus sponsors gezocht. Nou dragen wij de endurosport natuurlijk een behoorlijk warm hart toe en zo plopte de gedachte in onze hoofden dat onze motoren ook in die container mee zouden kunnen naar Chili. Snel contact gelegd met Wilco van de organisatie en die vond het ook een mooi sponsorplan. Goh, hebben we opeens toch weer reisplannen ! Volgende stap: vrij vragen aan onze bazen. Die van Erwin stemde wel heel snel in, want dat istie natuurlijk zelf, maar ook bij Irene werd het reisje snel gegund.
Volgende stap: kijken of de motoren nog in reisstaat te brengen zijn. Daar zouden we na onze zomervakantie aan beginnen. De TTRetjes stonden al weer een paar jaartjes ongebruikt in de stalling. Die van Erwin (TTRe) was sinds de vorige reis (2013) niet meer gebruikt, die van Irene (TTRi) sinds Roemenië in 2015 niet meer. Ergens stond ons bij dat er iets met het achterwiel van TTRi aan de hand was dus die werd eerst onder handen genomen. En inderdaad. Allemaal scheurtjes in de velg bij een flink aantal spaken. Snel gebeld met Haan Wheels en die hadden precies die week nog wel tijd voordat ze een paar weken met zomervakantie zouden gaan. Strakke timing :-). Binnen een week hadden we een gloednieuw wiel terug. Volgende onderdeel van zorg: de carburateur, want starten deed TTRi niet. In de carburateur bleek zich een geheel nieuw universum ontwikkeld te hebben. Een gifgroene laag had zich meester gemaakt van alle oppervlakten, mechaniekjes en gaatjes. Maar op biostoffen blijkt een TTR dus niet te lopen. In een ultrasoonbad (een soort frituurpan met een sopje en dan trillen maar met dat geluid) verdween de aanslag als sneeuw voor de zon. Nog bedankt voor de tip, Ramon ! Pakkingen en aanzuigrubbers waren ook gescheurd dus ook die maar vernieuwd. Bij TTRe bleek de schoonmaakbeurt niet nodig maar daar waren de aanzuigrubbers ook aan vervanging toe. De boel scheurde gewoon af bij demontage. Het vervangen van de kettingspanners bleek ook nog een hele opgave. Twee boortjes, een driedubbele dosis kruipolie en een paar uur met de boormachine bleken er voor nodig om ze allebei uit de achterbrug te krijgen. De rechter gaf zich nog redelijk snel gewonnen, maar die linker had duidelijk gepland om weer mee naar Zuid-Amerika te gaan. Een enkeltje oudijzer is het geworden. Erwin voelt zich er nog schuldig over.
Verder kregen de motortjes natuurlijk verse bandjes, kettingen, tandwielen, olie en remblokjes. Intussen viel er natuurlijk nog van alles regelen: vliegtickets, verzekeringen, paklijst en nog een weekendje profkamperen natuurlijk. Dat laatste is er niet meer van gekomen. Ietsie eerder dan verwacht moesten we de motoren inleveren voor transport. En omdat we daar ook de kampeerspullen en motorpakken, helmen en laarzen bij in wilden pakken en ook alles wat we de eerste dagen zonder motoren niet nodig zouden hebben, was dat best nog even een stressweekje. Maar het is gelukt. Vorige week hebben we alles ingepakt bij Motoport Amsterdam. Daar konden we onze motoren en alle spullen op een mooie kratbodem vastsjorren en inmiddels bevindt het hele spul zich ergens op de Atlantische Oceaan. Begin november vliegen we naar Santiago, halen de motoren op, maken nog een paar dagen Zesdaagse mee en trekken dan naar het Zuiden. Eind januari komen we weer terug. In de tijd daartussen zien we wel waar we verzeild raken en zullen we proberen daar zo nu en dan hier verslag van te doen.

Plaatjes zijn te vinden op
https://erwindob.smugmug.com/Travel/Zuid-Amerika-2018/00-Preparando