Belle Benin

woensdag 26 maart Kante-Natitingou

Benin is prachtig. Mooie wegen, lekkere bochten, gave bergen. So far so good. Grensovergangen waren een makkie.
Vrolijk gezwaaid naar de douaniers die gisteren onze carnets afgestempeld hadden en op naar de peage. Een beetje uitgelegd en na betaling van 1000 CFA (anderhalve euro) en een aantekening op de biljetjes mochten we verder,we moesten immers weer dezelfde weg hebben. Die 1000 CFA verdwenen wel netjes in het laadje. In Nadoba was het markt en het was ook flink druk met mensen met van alles op hun hoofd. De patron hebben we gelukkig niet meer gezien.
In de stempelpost vonden ze het na het noteren van Erwins gegevens wel weer voldoende. Stempeltjes erin en op naar Benin. Het is dat we zelf iets met ons carnet of ons paspoort wilden anders hadden we zonder wat dan ook door kunnen rijden naar Natitingou.
Na intrek in een fijne auberge genomen te hebben gingen we maar wer op zoek naar lunch want het ontbijt was karig geweest. Eerst bij Le Bourogne gekeken maar daar zaten alleen maar witneuzen te eten, het plat du jour was 6000 CFA en er stond struisvogel op de kaart. Nooit verwacht dat we in W-Afrika bij een restaurant weg zouden lopen omdat het te duur was. Aan de overkant zij Le Gourmet heerlijk omelet met brood gegeten met cola en cocktele de fruits erbij voor 1850 CFA da's beter.
Daarna naar het museum getogen waar we een heuse rondleiding kregen en de deur voor ons van het slot gehaald werd.. Wel leuk om de spullen die men gisteren bij het dansen droeg daar ookte zien. En veel tatasomba huisjes van buiten gezien op modelformaat. Verder stonk de gids een beetje uit z'n oksels en z'n bek. Hij had wel fascinerende stamtekens op z'n gezicht. Streepjes, ribbeltjes en dan tegen mekaar in. Alsof het met een fijn lijmkametje opgebracht was Dat moet pijn gedaan hebben.
Erwin heeft de motoren daarna geserviced, ketting smeren dus en van die van hem het licht gesaboteerd (hij kan niet meer tegen al die mensen die gebaren dat z'n licht aanstaat, kennelijk is dat hier not done) en het balhoofd gecontroleerd. Ikke heb water gemaakt met onze UVlamp, wat een geweldig ding is dat. Toen op zoek gegaan naar internet maar niet gevonden. Wel lekker een pamplemousse gedronken op een terrasje en veel foto's gemaakt in het avondzonnetje. Intussen werd het eindelijk donker (een uur later dan in Togo) en moesten we gaan eten. Maar door onze late lunch hadden we nog geen honger. Teruggelopen, ananas gekocht en bij La Terasse met "cuisine europeene en africaine" bijna gaan ziten maar daar maakten ze geen eten meer. Ze kon het wel voor ons gaan kopen even verderop. Doei, dat kunnen we zelf ook. Ehh niet dus. Schoorvoetend bij het hotel gevraagd of ze nog iets voor ons wilde maken. Een vol bord couscous met wat uien in 't nat was het resultaat. Bierje om het weg te spoelen en toen lonkte onze kamer al weer.

Natitingou, 4663 km naar huis


Donderdag 27 maart, Kota Watervallen

Met alleen hellempie met crossbril op en handschoentjes (dat pak is echt te heet voor een kort stukkie) aan op zoek gegaan naar de Kota watervallen. Eindje gereden en de wereld werd steeds platter. Duidelijk geen plek voor een waterval. Beetje de weg gevraagd en uiteindelijk bij de Chutes de Kota aangekomen. Best mooi. Nog gezocht naar het pad dat helemaal naar beneden ging maar niet gevonden. Lekker op de stenen in de schaduw gezeten en de berichtjes van vandaag voorbereid op de antieke psion, tot we honger kregen.

Natitingou, nog steeds 4663 km naar huis