laatste regenbui ???

Na ons vorige bezoek aan het internetcafe namen we 2 brommertaxi's terg naar het hotel. Het begon net een beetje te druppen en nog geen minuut later wisten we definitief dat het regenseizoen begonnen was. Opeens zag ik de achterlichtjes van Erwins brommert niet meer voor me maar ergens in de berm. Daar waren hij en de chauf ook beland. Niet gevallen, maar een beetje de weg kwijt. Niet zo raar want het hoosde echt met emmers tegelijk. Een tijdje staan schuilen onder een afdak en toen ging het wel weer. We hebben de jongens maar 300 pp gegeven ipv de afgesproken 200. Alles was toch al zeiknat dus gelijk maar een beetje waspoeder erbij gedaan en wassen maar. De kamer hing weer lekker vol. We waren alleen vergeten de vachtjes binnen te halen.....

Zondag 23 maart Atakpame - Kara Lama

Op eerste paasdag zijn we in een bijna rechte lijn omhoog naar het noorden gereden over een grote doorgaande weg.
Onderweg weer heel wat afrikaans gezien: een geit die gewoon staand bovenop een busje (zonder imperiaal, maar wel met een hele stapel spullen er nog achter) werd transporteerd. De stapels hout en zakken houtskool in de dorpjes onderweg zijn een triest gezicht en in sommige dorpen hebben ze alle bomen al gekapt en is dus geen schaduw meer over.
Een flinke berg moet genomen worden en onze TTs doen dat met plezier. Dat kan niet gezegd worden van de vrachtwagens. Er liggen er 3 vers in de kant, niet met de wielen naar beneden en aan het aantal kraanwagens te zien in het dorpje bovenaan is dat niet alleen vandaag.
Een chauffeur met een vrachtwagen vol manden toetert er steeds vrolijk op los als we elkaar voorbijrijden. Op een terrasje krijgen we een lokaal gebrouwen drankje van de mannen aan de andere tafel aangeboden. We slaan maar af, het alcoholpercentage is vast te hoog voor verantwoord weggedrag.
Bij het hotel aangekomen zet Erwin in de schaduw op de binnenplaats m'n balhoofd wat losser en ook dat gaat makkelijker dan verwacht (met een waterpomptang,sorry) maar kost 'm wel bijna een blauw oog als hij uitschiet.
Terwijl we op een terras zitten voor een drankje barst het weer los en we blijven dus maar zitten voor het diner. Er zijn (net als in de bus thuis) knopjes om de serveerster te roepen op de palen van de veranda.
Bij ons hotel aangekomen blijkt er een openairdisco bovenin in het gebouw aan de andere kant van de straat plaats te vinden en dat gaat de hele nacht door. Een paar keer valt de stroom uit maar dan zingen, fluiten en joelen de feestgangers zelf lekker door. Om 2 uur 's nachts de ventilator van de tijdklok afgehaald en toen schalde even later Shakira door de boxen.... Schande !

Kara Lama 4747 km naar huis